لوبلاگ: دلیل تنش میان ایران و آمریکا، تحریم ها است

“میچل پلیتینیک” تحلیلگر سیاسی امور خاورمیانه در نوشتاری با عنوان “ارزیابی ترسناک از تنش میان ایران و آمریکا” افزود: “مایک پمپئو” وزیر امور خارجه که در نشست سالانه راست افراطی “اتحاد مسیحیان برای اسرائیل” سخنرانی می‌کرد، گفت: “دولت ترامپ تصمیم دارد فشار بر ایران را ادامه دهد”.

وی در این گردهمایی اعلام کرد: اگر تلاش‌های دولت ترامپ برای فشردن گلوی اقتصاد ایران نبود، ایران می‌توانست تلاش‌هایش برای نابودی اسرائیل را تقویت کند” و سپس با دشمنی وصف ناپذیری افزود: “شما می‌دانید چه چیزی در حال رخ دادن است؛ ما شدیدترین فشارهای در طول رتاریخ را بر ایران تحمیل کرده‌ایم و هنوز کار ما تمام نشده است”.

در ادامه مطلب درج شده در این تارنمای آمریکایی می‌خوانیم: در همین حال، یک هیأت از دیپلمات‌ها، ارزیابی مهیب و ترسناکی از تنش روزافزون در خلیج فارس میان ایالات متحده و ایران ارائه داده‌اند. “وندی شرمن” معاون وزیر امور خارجه در امور سیاسی دوران ریاست جمهوری باراک اوباما و یکی از دیپلمات بلندپایه آمریکایی در تیم مذاکره کننده هسته‌ای اوباما، “راب مالی” مدیر ارشد اوباما در شورای امنیت ملی و “سر ریچارد دالتون” سفیر پیشین بریتانیا در ایران، مشکل اصلی را عملکرد دولت “دونالد ترامپ” می‌دانند و وضعیت کنونی را نتیجه واکنش تهران به این عملکرد کاخ سفید اعلام کرده‌اند.

به گفته شرمن، هیچ شکی وجود ندارد که غنی سازی اورانیوم توسط ایران فراتر از ۳.۶۷ درصد، یک لحظه جدید و بسیار خطرناک ایجاد می‌کند. اما بدون شک آنچه ایران انتخاب کرده، برگشت پذیر است، هرچند هر یک از این مراحل مسیر پیش روی ما را خطرناک‌تر می‌کند.

وی ادامه داد: من می‌خواهم تاکید کنم که ترامپ با خروج از توافق هسته‌ای، سبب ایجاد این چرخه پرخطر شده و می‌خواهم از اروپایی‌ها و روسیه و چین برای همکاری با ایران برای حفظ برجام به رغم تلاش‌های ترامپ برای نابودی آن، تشکر کنم.

دیدگاه شرمن از سوی مالی هم مورد تائید قرار گرفت. وی اشاره کرد حتی با توجه به بی اعتماد کامل میان ایالات متحده و ایران، هنوز امکان دیپلماسی وجود دارد. وی ادامه داد: به نظر می‌رسد راهبرد ایران انتظار و شکیبایی است؛ تا بیشتر شاهد ایستادن اروپا در کنار خود باشد، نه آنکه اروپا حامی واشنگتن است تا از این طریق سبب انزوای ایالات متحده شود و تلاش کند از طریق برخی از مکانیسم‌ها (اینستکس) با تحریم‌های آمریکا مقابله کند و البته منتظر آمدن رئیس جمهوری دموکرات در کاخ سفید نیز خواهد ماند.

وی در عین حال تاکید کرد: برخی موارد سبب افزایش تحرکات ایران شده؛ نخست، تأثیر تحریم‌هایی است که فراتر از انتظار بود. دوم، وضعیت سیاسی غیرقابل قبول در ایران در مورد ادامه حمایت از برجام دلیل دیگر پیچیده‌تر شدن شرایط شده است.

مالی خاطر نشان کرد با وجود شرایط فراتر از پیش بینی، ایران همچنان نشانه‌هایی به امید اقدام عملی می‌فرستد تا فشار بر آمریکا برای کنار گذاشتن سیاست‌های کنونی را افزایش دهد. اما او مانند شرمن اشاره کرد که احتمال کمی وجود دارد که ایالات متحده یا ایران به طرز چشمگیری تغییر موضع دهند تا تنش‌ها به طور قابل ملاحظه‌ای کاهش پیدا کند.

اروپا تاکنون نه راهی برای حل این مشکل پیدا کرده و نه اراده سیاسی لازم برای واکنش به واشنگتن در قبال سیاست‌های خطرناک خود در خلیج فارس پیدا کرده است. ابزار حمایت از تبادلات تجاری یا اینستکس هم تا به امروز تاثیر چندانی نداشته و اروپایی‌ها تا به حال راهی برای پرداخت هزینه کالاهای ایرانی از طریق این ابزار پیدا نکرده‌اند.

دالتون اما بر این باور است که اروپا می‌تواند اقدامات بیشتری انجام دهد و پیشنهاداتی ارائه دهد که بدون درگیری مستقیم با واشنگتن تغییرات مثبتی ایجاد کند.

وی گفت: من می‌خواهم چند مورد را با توجه به نقش اروپایی‌ها در این مساله به تصویر بکشم.

نخست تلاش‌های دیپلماتیک فشرده برای جلوگیری از تنش روز افزون است. ما به اروپا نیاز داریم که با ایالات متحده ارتباط برقرار کنیم. دوم، باید دست از اغراق گویی در برخی مسایل برداریم. ما بارها در مورد چالش هسته‌ای و اینکه ایران قصد دارد با از سرگیری فعالیت‌های هسته‌ای، یک برنامه تسلیحات هسته‌ای را راه اندازی کند صحبت کرده‌ایم. اما این موضوع اشاره‌ای نکرده‌ایم که ایران به موجب ماده ۳۶ توافق هسته‌ای می‌تواند تعهدات خود را در صورتی که دیگران به تعهداتشان عمل نکردند، به حالت تعلیق درآورد.

دالتون همچنین پیشنهاد کرد که اروپا، روسیه و چین با یکدیگر همکاری کنند تا خطوط قرمز خود را از آمریکا مشخص کنند، بر سر توافقی موقت موافقت کنند و یک بسته بلند مدت که شامل تمام نگرانی‌های تهران و واشنگتن است ارائه دهند.

اما باید تاکید کرد اگرچه ایده دالتون، قابل تامل و با ارزش است، بی اعتمادی که آمریکا تاکنون ثابت کرده نمی‌تواند منجر به موفقیت این ایده شود.

در واقع مشکلی که این ۳ تحلیلگر به آن اشاره نکردند این است که ناسازگاری آمریکا تنها مربوط به دوره ترامپ نیست. باراک اوباما هم نتوانست به برخی از وعده‌های خود در قبال برجام عمل کند. اگرچه اوباما بخش قابل توجهی از دارایی‌های ایران را آزاد کرد، اما واکنش خصمانه کنگره به برجام که در میان آنها تعداد دموکرات‌ها هم کم نبود و اجازه تصویب آن را ندادند، در خاطره مقامات ایرانی ثبت شده است.

در تجزیه و تحلیل نهایی، اگر ترامپ دوباره رای بیاورد و یا از کاخ سفید برود، به جایی می رسیم که تهدید جنگ وجود نداشت و پیش از همه آنها رئیس جمهوری که وارد کاخ سفید می‌شود باید با رهبری شجاعانه، جامعه بین المللی و کشورهای حاشیه خلیج فارس را گردهم آورد. این امر نیاز به رهبری دارد که درک کند ایران حامی تروریسم جهانی نبوده و نیست. بلکه عربستان سعودی صلاحیت این عنوان را دارد.

چنین رییس جمهوری می‌تواند به برجام بازگردد، اما تنها راه خنثی کردن آسیب به آن، تشویق سرمایه گذاری در ایران است. در سال ۲۰۱۵، بسیاری از شرکت‌های ایالات متحده مایل بودند که این سرمایه گذاری را انجام دهند. ایجاد چنین فضایی که اوباما در آن شکست خورد، تنها راه برای جبران آشفتگی است که ترامپ با سیاست‌هایش در منطقه ایجاد کرده است.

“تارنمای لوبلاگ از نام “جیم لوب” سردبیر این تارنما، روزنامه نگار کهنه کاری که گزارش‌های تحلیلی از سیاست خارجی واشنگتن در قبال خاورمیانه می‌نوشت گرفته شده است. این تارنما اولین وبلاگ برای دریافت جایزه “آرتور راس” برای گزارش گیری و تجزیه و تحلیل مستقل از آکادمی دیپلماسی آمریکا در سال ۲۰۱۵ بود. این تارنما در سال ۲۰۰۸ راه اندازی شد و هدفش بیشتر تحلیل سیاستهای اتخاذ شده از سوی واشنگتن در قبال تهران بود”.